Als een rechtopstaande drager te veel gewicht aan de basis van de wervelkolom plaatst, kan dit een negatieve invloed hebben op de ontwikkeling van de normale spinale krommen en kan dit in sommige gevallen een slipping of misvorming van de lage rugwervels veroorzaken (spondylolisthesis). De ruggengraat van een baby wordt in veel van de populaire dragers van vandaag in een compromitterende positie geplaatst. Als de drager het kind rechtop plaatst, met de benen naar beneden hangen en het lichaamsgewicht ondersteund aan de basis van de ruggengraat van de baby (d.w.z. In het kruis) legt het onnodige stress op de wervelkolom, wat de ontwikkeling van de spinale krommen nadelig kan beïnvloeden en, in sommige gevallen, spondylolisthesis kan veroorzaken.
Spondylolisthesis wordt gedefinieerd als het naar voren glijden van een wervel op de wervel eronder. De graden van ernst worden bepaald met behulp van de Meyerding-beoordelingsschaal, waarbij graad 1 de minste hoeveelheid slippen is en graad 5 volledige slip van de wervel eronder is. Deze aandoening kan een gerelateerde stressfractuur hebben bij de pars interarticularis, een structuur aan de achterkant van de wervel die het grootste deel van de stress op de wervelkolom opneemt wanneer deze naar achteren is gebogen. Indien aanwezig, vindt een spondylolisthesis plaats op de vijfde lendewervel 90% van de tijd en op de vierde lendewervel 9% van de tijd.
Spondylolisthesis is gedocumenteerd bij ongeveer 5% van de blanke mannen, maar komt veel voor bij inheemse Eskimo's (maar liefst 60% van de bevolking is getroffen). Er is veel discussie geweest over het hoge percentage getroffen Eskimo's over de vraag of het een genetische aanleg is of verband houdt met omgevingsfactoren (d.w.z. Wetende hoe dynamisch en vitaal de biomechanica van de wervelkolom is, geloof ik dat omgevingsfactoren de oorzaak zijn. Als de trend zich voortzet in de VS, S.
Om baby's in dragers te vervoeren (of ze in wandelaars, jumpers, enz. Spondylolisthesis wordt aangeboren afwijkingen van de wervelkolom genoemd, maar er is geen ondersteunend embryologisch bewijs voor deze veronderstelling, 1 Er zijn factoren die een persoon vatbaar maken voor deze aandoening, zoals zwakte in de achterste structuren van de wervel, falen van spieren en ligamenten absorberen krachten, anomalieën van de lubosacrale wervelkolom en activiteiten die de achterste structuren van de wervelkolom zwaar belasten. Er moet meer onderzoek worden gedaan naar de gewichtsdragende positie van sommige vervoerders. In de tussentijd kunnen we preventieve maatregelen nemen door alternatieve vervoerders te kiezen, zowel voor onszelf als als cadeau voor anderen.
Wanneer u overweegt een draagzak aan te schaffen, kunt u zich vaak gewoon afvragen of u zich er prettig in zou voelen. Zou je het gevoel hebben dat je in een hangmat (een draagdoek) zat, of in een parachuteharnas, met je benen naar beneden hangen? In een hangmat leggen is beter voor ons allemaal. Andere voordelen van draagdoeken zijn onder meer gemakkelijke toegang tot borstvoeding, het vermogen om de baby naar of weg van de drager te dragen, de mogelijkheid om draagdoek aan de achterkant, voorkant of zijkant te dragen. Je vraagt je misschien af: „Hoe zit het met rugzakken? Zijn ze slecht? Op welke leeftijd of ontwikkelingsfase is het oké om een kind in een rugzak te dragen? Waar moet je op letten als je er een koopt? Wacht tot je kind goed alleen kan zitten voordat je hem in een rugzak draagt.
De zitting van de rugzak moet de hele onderkant van het kind ondersteunen, niet alleen tussen de benen, waardoor de benen kunnen bungelen. Een voetsteun heeft de voorkeur. De keuze voor babydragers is klein in vergelijking met alle andere zorgen waarmee ouders worden geconfronteerd, maar het is een beslissing die levenslange gevolgen kan hebben. Door een draagdoek voor uw baby te kiezen, voorkomt u mogelijk een leven lang rugpijn en andere spinale spanningen.
Er zijn geen aanwijzingen dat het dragen van een moderne baby op zich heup- of wervelkolomproblemen veroorzaakt. Bepaalde populaties, zoals de Inuit Eskimo-populatie, hebben een abnormaal hoge mate van heupdysplasie en spondylolyse of spondylolisthesis, en dit wordt verondersteld uit twee kwesties te komen. Ten eerste is er een genetische aanleg van sommige populaties, zoals de Inuit Eskimo, om deze problemen te hebben vanwege anatomische verschillen in hoe hun heupen of stekels worden gebouwd. Twee, de Inuit-mensen gebruiken een type drager genaamd een papoose, die de benen van een baby stevig aan elkaar vastgebonden houdt en gedurende zeer lange perioden tegelijk aan een stijf bord is bevestigd.
Dit is de slechtste positie voor de heupen om zich als baby in te bevinden, omdat het de heupen tot adductie dwingt en spanningen creëert die proberen de bal uit de kom in het heupgewricht te duwen. Het stijve bord brengt alle spanningen over van de ouder die in de papoose loopt, en uiteindelijk naar de wervelkolom van de baby, wat kan bijdragen aan het creëren van stressgebieden in de delicate delen van de wervels van de baby. Het gebruik van een draagzak is bijna noodzakelijk, maar het type drager dat je gebruikt is een belangrijk gespreksonderwerp, vooral als het gaat om rugpijn. Er zijn verschillende draagzakken beschikbaar, en elk draagzak kan je rug anders beïnvloeden.
Het is belangrijk om het juiste model te kiezen om rug- en wervelkolomproblemen zoals chronische pijn of degeneratieve schijfziekte te voorkomen. Autostoeltjes — wanneer uw kind voor het eerst wordt geboren, is de ruggengraat in C-vorm. Naarmate ze groeien en zich ontwikkelen, veranderen de rondingen van hun wervelkolom en vormen ze een lordose in hun cervicale en lumbale wervelkolom. Wanneer een baby een autostoeltje is, zijn ze beperkt tot de C-curvepositie vanwege de riemen.
Tijd op de grond doorbrengen op hun buik terwijl ze hun spieren gebruiken om te verkennen, is de beste manier om de tijd doorgebracht in een autostoeltje tegen te gaan. Minimaliseer onnodige tijd doorgebracht in de autostoelen en kinderwagens zo goed mogelijk. Zoek bij het kiezen van een autostoeltje degene met de breedste stoelbasis, hierdoor kunnen hun benen worden gespreid. Er moet voldoende ruimte tussen hun knieën zijn om ze in staat te stellen een kikkerachtige positie in de heupen te behouden.
Het dragen van baby's in armen of in draagzakken kan ook gunstig zijn voor de ontwikkeling van de nekspieren, terwijl langdurige tijd doorgebracht in autostoeltjes of insluitingsapparaten schadelijk kan zijn voor de ontwikkeling van de wervelkolom. Het vinden van een drager met heupbanden is ook nuttig omdat ze de druk op de schouders kunnen verminderen en het gewicht gelijkmatiger in evenwicht kunnen brengen. Hoewel sommige kinderartsen voorstanders zijn van natuurlijk ouderschap, hebben velen niet zoveel praktische ervaring met draagzakken. Bovendien kunnen baby's die naar buiten gericht zijn, mogelijk ook niet worden afgesloten van stimuli en kunnen ze hypergestimuleerd worden.
Bovendien, als je de baby in een wikkel- of gespdrager stopt, zorg er dan voor dat de stof van zijn kleding niet is opgevouwen en geen druk op de babyhuid veroorzaakt. Baby's plat op hun rug leggen in een kinderwagen is eigenlijk niet eenvoudiger voor hun nek, stekels, heupen of hun geest. Als u begrijpt hoe de wervelkolom zich ontwikkelt van het pasgeboren stadium tot de peutertijd, krijgt u inzicht in het belang van goede ondersteuning met een drager. Ze kunnen zich in de drager of buiten bevinden, maar altijd ondersteund van knie tot knie, met knieën hoger dan de billen.
Het dragen van een baby in kikkerpositie (of u nu een wikkel, ringband of gespdrager gebruikt) helpt de heupen zich op natuurlijke wijze te ontwikkelen en kan dysplasie voorkomen. Als u uw baby op de juiste manier in een draagzak plaatst, zal dit de ontwikkeling van de heup niet verstoren. Sommige van de zachte gestructureerde dragers zijn ook bruikbaar vanaf de geboorte, maar sommige vereisen het toevoegen van een babyinzetstuk onder een bepaald gewicht. Rechtop gericht op hun moeder is wat baby's zich hebben aangepast om te verwachten als hun verblijfplaats na de geboorte.
.
